RĄCZKI I ZABAWKI W BUZI NIEMOWLAKA
Wkładanie rączek i zabawek do buzi to etap przytotuwujący niemowlę do jedzenia i mówienia.
W literaturze anglojęzycznej funkcjonuje termin mouthing. W literaturze polskojęzycznej mówi się o autoeksploracji oralnej, autostymulacji oralnej, o autozabawach orofacjalnych i autoeksperymentowaniu.
Doświadczenia sensoryczne w obszarze orofacjalnym w pierwszych tygodniach życia dziecka to nie tylko ssanie ale też dotykanie rączkami twarzy i wnętrza jamy ustnej (dziąseł, warg, języka).
Już w brzuchu mamy maluszek dotyka swojej twarzy, ssie palec. Po narodzeniu manifestuje szereg zachowań związanych z autodoświadczaniem, autoeksploracją – ssie nieodżywczo palec, smoczek, czasami pieluszkę, dotyka rączkami swoich ust, policzków, przedsionka jamy ustnej, zaś w kolejnych miesiącach życia na zabawkach, gryzakach i swoich rączkach wykonujeruchy przypominające gryzienie.
Po co rączki w buzi, na buzi? Przedmioty które dziecko trzyma w rączce i wkłada do ust, mają różną wielkość, fakturę, zapach i smak, dzięki czemu dziecko sensorycznie i motorycznie ma okazję przygotowywać się do jedzenia, picia i artykulacji.
Autostymulacja oralna pojawia się, kiedy niemowlę chce się wyciszyć, kiedy jest przebodźcowane, ale też kiedy ma ochotę doświadczać i bawić się. W książce Ssanie bez tajemnic zwracamy z Magdaleną Czajkowską uwagę na korelację pomiędzy wkładaniem rączek i przedmiotów do ust, a integracją odruchowych reakcji oralnych, szczególnie odruchowej reakcji gardłowej. O podobnych zależnościach piszą autorzy anglojęzyczni.
Dziecko oswaja się z obecnością swoich paluszków, gryzaków, zabawek, czy przedmiotów codziennego użytku wewnątrz jamy ustnej. W czasie autostymulacji intraoralnej dziecko przygotowuje się na obecność w buzi pokarmu innego niż mleko mamy.
Dotykanie twarzy i wnętrza jamy ustnej małymi rączkami przygotowuje w naturalny sposób malucha do rozszerzania diety i do mówienia.
Komentarze
Prześlij komentarz